Hər fəslin öz nağılı, öz rəngi, öz nəfəsi var. Amma mənim üçün fəsillər içində bir tək payızın nəfəsi ruhuma toxunur, qəlbimi oxşayır, sanki içimdəki bütün qarışıqlıqları bir-bir yığıb toplayır və dərin bir sükutla dinlədir məni... Payızda susmaq belə daha gözəldir. Bəli, mən bir payız sevdalısıyam! Hər sentyabrın ilk günü ilə birlikdə içimə sanki bir ilıq təbəssüm yayılır. Soyuq səhərlər, sarı yarpaqların sakitliyi, torpaqla yağışın qarışan qoxusu... Bütün bunlar mənim üçün depressiya deyil,
