Azərbaycan xalqı əsrlər boyu öz qonaqpərvərliyi ilə tanınıb. “Qonaq Allah qonağıdır” - deyə böyüklərimiz hər zaman bizə öyrədiblər. Amma görünən odur ki, bəzi kommersiya maraqları bu dəyərli ənənəni getdikcə kölgədə qoyur. Son zamanlar Qəbələdə yerləşən məşhur “Nohür Göl” restoranında yaşanan hadisə isə bu mədəniyyətə zidd halın bariz nümunəsidir.
Ailəvi şəkildə istirahət üçün bu gözəl məkana üz tutan insanlar sadəcə çay sifarişi vermək istədikləri üçün qəbul edilmirlər, onlara bildirirlər ki, yalnız yemək sifarişi verənlərə xidmət göstərilir. Bu yanaşma həm etik baxımdan, həm də müştəri hüquqları baxımından ciddi narahatlıq doğurur.
Axı restoran nə üçün var? Müştəriyə xidmət üçün! Kimisi bir fincan çayla təbiətdən zövq almaq istəyir, kimisi yemək yeyir. Amma bu, məcburiyyət olmamalıdır. Müştəriyə yemək yeməyə “məcburiyyət qoymaq” nə xidmət sektoruna, nə də Azərbaycanın qonaqpərvərlik mədəniyyətinə yaraşır. Üstəlik, bu hal yerli turistlərə qarşı baş verirsə, daha da ağır təsir bağışlayır.
Bəziləri deyə bilər: “Biz ərəb turistlərinə qarşı necə davranırıqsa, yerlimizə də elə davranırıq.” Amma həqiqət budur ki, çox zaman əcnəbilərə göstərilən diqqət və təbəssüm, təəssüf ki, yerli turistlərə qarşı nümayiş etdirilmir.
Belə hallar artıq cəmiyyətin səbrini daşırır. Restoranlar və ictimai iaşə obyektləri unutmamalıdırlar: müştəri - istədiyi xidməti seçməkdə azaddır. Çay sifarişi verən şəxs də müştəridir və ona hörmətlə yanaşılmalıdır. Bu, sadəcə etik məsələ deyil, həm də hüquqi çərçivədə tənzimlənə biləcək məsələdir.
Nəticə olaraq: Əgər biz doğrudan da turizmin inkişafını istəyiriksə, qonağa, xüsusilə də öz vətəndaşımıza qapı açmağı öyrənməliyik. Azərbaycanın hər guşəsi - xüsusən Qəbələ kimi turizm mərkəzləri - həm yerli, həm də xarici turist üçün bərabər və şəffaf xidmət prinsipi ilə çalışmalıdır.
Qonağın sifarişi azdır deyə onu incitmək, rədd etmək, ya da aşağılamamaq lazımdır. Axı bu torpağın qonaqpərvərliyi, adı, adəti - bu cür kiçik təzyiqlərdən daha böyükdür.
Bu təəssüf ki, bəzi məkanlarda müşahidə olunan acı bir reallıqdır. Pulun kimdən gəldiyinə baxaraq münasibət formalaşdırmaq - nə milli dəyərimizə, nə də insani etikaya uyğundur.
Ərəblərə qarşı süni təbəssümlə, sayğı ilə xidmət göstərib, öz millətinin nümayəndəsini aşağılayan, sifarişinə görə qapıdan qaytaran müəssisələr unudurlar ki, bu torpağın əsl sahibinə hörmətsizlik, öz kökünə sayğısızlıqdır.
Ərəblər turistdir, gəlir-gedər. Amma Azərbaycanlı bu ölkənin dayağıdır, sabah da, bir il sonra da sənin qapından keçəcək. Sənin biznesini ayaqda saxlayan da odur, imicini formalaşdıran da.
Əgər bir məkanda yerli turist sayqı görmür, sifarişi azdır deyə xor baxılırsa, orada nə xidmət anlayışından, nə də turizm mədəniyyətindən danışmağa dəyməz.
Unutmasınlar ki, kimə təbəssüm edirsənsə, ona yox, öz vicdanına borclusan. Və heç kim - heç bir millət - öz ölkəsində ikinci dərəcəli qonaq kimi hiss etməməlidir.
Nazlı Onur